dinsdag 18 december 2012

Hallo

Een tweede idee van Paul Verhaeghe gaat als volgt:
Het neoliberalisme is als een ramp op maatschappelijk vlak. Hoe groter de inkomensverschillen, hoe meer mentale stoornissen er zullen zijn. Zoals tienerzwangerschap, agressie, drugs, pillen, kindersterfte...

Met deze stelling ben ik het half eens. Laat me dit even verduidelijken.
Als we naar onze maatschappij kijken zien we inderdaad dat gezinnen met een klein inkomen meer problemen hebben. Ze raken sneller in een vicieuze cirkel. Mensen die werkloos zijn, zullen we sneller met drugs en pillen zien. Ook bij mensen met een heel klein inkomen komt dit soms terug. Ik wil zeker geen steen werpen naar mensen die niet willen werken, maar soms is het ook hun eigen fout. Als je een beetje je best doet kan je op het recht pad blijven. Er zijn ook mensen die willen werken, maar geen werk vinden en daar mogen wij niet over oordelen vind ik persoonlijk.

We hebben ook een andere kant. De opvoeding! Agressie, tienerzwangerschap, drugs en pillen vinden we niet enkel terug bij gezinnen met een laag inkomen. Soms moeten we dieper graven en zien we dat dit te wijten is aan de opvoeding die kinderen gehad hebben. Als je je eigen ouders vaak agressie hebt zien gebruiken, alcohol verslaving, pillen... Zien we dit soms later opnieuw terug komen als zij volwassen zijn.

Tienerzwangerschap kan door mensen volledig zelf gekozen zijn, een ongeluk... Dit heeft niet altijd zo zeer te maken met de inkomens van mensen.

Paul Verheage mag niet altijd veralgemenen. Niet iedereen kan eraan doen dat ze in zo een situaties terecht raken en hier moeten we rekening mee houden. Als we de mensen niet persoonlijk kennen mogen we geen vooroordeel maken. Dit doen we vaak te veel. Sommige zaken kunnen een aanleiding hebben waarom ze gebeuren of gebeurt zijn.

Liesa Defossez

3 opmerkingen:

  1. Beste Liesa,
    ik ga volledig akkoord met uw mening.
    Grotendeels hangt het om te beginnen af van de opvoeding die kinderen krijgen. Als je ouders je zonder respect grootbrengen dan zul je later zelf ook weinig tot geen respect geven aan mensen (en zal je dus ook geen terugkrijgen).
    Iedereen kent wel het spreekwoord dat de appel niet ver van de boom valt.

    Ook inzake werk telt dit. Als de ouders geen werk hebben of een job die niet te veel verdient dan wil dat meestal zeggen dat zij niet zo hoog zijn opgeleid (er zijn uiteraard uitzonderingen!). Door dit lagere inkomen zullen hun kinderen misschien minder lang naar school kunnen gaan, en dus ook geen hogeschool- of universiteitsdiploma behalen.
    Het gevolg is dat ook zij in datzelfde straatje terechtkomen als waar hun ouders inzaten. En zo blijft het verder gaan. Zoals je zelf zegt, een vicieuze cirkel...

    Deze mensen hebben er natuurlijk geen plezier in dat zij weinig verdienen en op die manier is het veel gemakkelijker om op het slechte pad te geraken, met alle gevolgen van dien (alcohol, drugs, werkloos, scheiding,...)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kevin

    Ik zie inderdaad dat je het eens met me bent. Het klopt dan ook zeker en vast dat er wel kinderen zijn die hoog zijn opgeleid van ouders met geen werk of die weinig verdienen. Deze kinderen bestaan zeker en vast. Het is jammer dat niet in alle gezinnen de kinderen de opvoeding krijgen die ze nodig zouden hebben. Gelukkig bestaan er de dag van vandaag heel wat hulpcentra waar mensen terecht kunnen met problemen.

    Liesa

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beste Liesa

    Ik ben het eens met jou. Zelf koos ik ook deze stelling als één idee om te bespreken. Je hebt het in je omschrijving/ mening over mensen die niet willen werken. Het is hard om dit te zeggen dat het hun eigen fout is maar ik vind het knap dat je dit durft want als we eerlijk zijn is dit soms ook wel zo. Ook de vicieuze cirkel waar je het over hebt is zeker waar. Ook je stelling dat Paul Verhaeghe niet altijd mag veralgemenen deel ik. Ik vind namelijk ook dat hij soms heel zwart wit denkt, tewijl er ook een kleur grijs bestaat.

    BeantwoordenVerwijderen