Mens en zingeving: PKG-schaal
Zoals heel wat mensen onder jullie heb ik ook de PKG-schaal ingevuld. Hieronder kunnen jullie mijn score zien.
We kunnen duidelijk waarnemen dat ik meer naar de symbolische kant leun dan naar de letterlijke kant.
Ik leun iets meer door naar de kant van het ongeloof. Maar zit ook nog voor een stuk bij het geloof.
Dit wil zeggen dat ik geloof en niet geloof. Dit klopt ook. Ik geloof in iets maar weet soms niet goed wat het is. Met andere woorden het Ietsisme.
Liesa
dinsdag 15 januari 2013
zondag 6 januari 2013
Mens en lijden: extra materiaal
Mensen staan in het leven voor heel wat keuzes. De één al makkelijker dan de ander.
Vragen kunnen ons hierbij helpen. Aan de hand van vragen kunnen we onze weg uitstippelen die wij willen volgen in het leven. Onze weg en niet die van anderen!
We moeten waarden en normen opstellen die wij belangrijk vinden en waar wij ons aan willen houden. Het zal voor een groot deel bepalen wie je bent.
Om de echt zin in het leven te kennen, moeten we eerst onszelf kennen en ons levenspad volgen. Deze kan door gelijk welke gebeurtenis veranderen. Het is niet omdat wij zo willen leven, dat deze weg altijd zo zal gaan. Soms moeten we van koers veranderen en een aanpassing doen.
Op deze foto zie je dat het belangrijk is om jezelf te kennen en te weten wat je wil.
Liesa
Mensen staan in het leven voor heel wat keuzes. De één al makkelijker dan de ander.
Vragen kunnen ons hierbij helpen. Aan de hand van vragen kunnen we onze weg uitstippelen die wij willen volgen in het leven. Onze weg en niet die van anderen!
We moeten waarden en normen opstellen die wij belangrijk vinden en waar wij ons aan willen houden. Het zal voor een groot deel bepalen wie je bent.
Om de echt zin in het leven te kennen, moeten we eerst onszelf kennen en ons levenspad volgen. Deze kan door gelijk welke gebeurtenis veranderen. Het is niet omdat wij zo willen leven, dat deze weg altijd zo zal gaan. Soms moeten we van koers veranderen en een aanpassing doen.
Op deze foto zie je dat het belangrijk is om jezelf te kennen en te weten wat je wil.
Liesa
Mens en lijden: extra materiaal
Dit is een gedicht over iemand die bang is van de dood.
Je weet niet wat er zal komen, maar je weet ook niet wat je achterlaat.
Zullen mensen je mensen? Zullen ze nog aan je denken of zullen ze je vergeten?
Je kan weten dat je gaat sterven en dan denk je nog meer na over deze zaken.
Mensen die een bijna dood-ervaring meemaken zien soms het leven die ze hebben gehad voorbijflitsen. Daarna kunnen ze kiezen wat ze doen, terugkomen of verdergaan.
Door veel na te denken over de dood kan je in een vicieuze cirkel terecht komen. Je begint te twijfelen aan jezelf en aan het leven die je hebt gehad. Wat je anders gedaan zou kunnen hebben en of je dit nog kan doen.
Mensen moeten leren van het leven te genieten die ze hebben.
Soms ben je zodanig op en moe dat je geen kracht meer hebt. Je leeft het leven dat andere voor jou hebben uitgestippeld en je volgt in angst.
'de angst kronkelt weg, als een slang in het zand'.
Liesa
Dit is een gedicht over iemand die bang is van de dood.
Je weet niet wat er zal komen, maar je weet ook niet wat je achterlaat.
Zullen mensen je mensen? Zullen ze nog aan je denken of zullen ze je vergeten?
Je kan weten dat je gaat sterven en dan denk je nog meer na over deze zaken.
Mensen die een bijna dood-ervaring meemaken zien soms het leven die ze hebben gehad voorbijflitsen. Daarna kunnen ze kiezen wat ze doen, terugkomen of verdergaan.
Door veel na te denken over de dood kan je in een vicieuze cirkel terecht komen. Je begint te twijfelen aan jezelf en aan het leven die je hebt gehad. Wat je anders gedaan zou kunnen hebben en of je dit nog kan doen.
Mensen moeten leren van het leven te genieten die ze hebben.
Soms ben je zodanig op en moe dat je geen kracht meer hebt. Je leeft het leven dat andere voor jou hebben uitgestippeld en je volgt in angst.
'de angst kronkelt weg, als een slang in het zand'.
Liesa
Mijn ecologische voetafdruk...
Bij het thema mens en natuur moesten wij onze ecologische voetafdruk berekenen.
Mijn ecologische voetafdruk ligt duidelijk een stuk lager dan de gemiddelde Belg. Hoewel iedereen maar recht heeft op 1,8 hectare zit ik met mijn 5 hectare nog een stuk lager dan de gemiddelde belg.
Het gemiddelde ligt op ongeveer een 8 hectare per persoon, wat veel te veel is.
Ik kan dus zeggen dat ik nog een redelijk groene voet heb. 5 hectare is wel duidelijk lager dan 8 hectare maar eigenlijk is dit nog altijd veel te hoog.
Het is dus duidelijk dat ik nog zaken zal moeten doen om mijn ecologische voetafdruk lager te maken.
Maar dit ligt niet enkel en alleen aan mij... Iedereen op de aardbol moet hieraan meewerken.
We weten allemaal dat we veel zuiniger moeten omspringen met energie, warmte, zaken die wegsmijten,... Het is alleen zeer jammer dat dit in de praktijk nog te weinig gebeurd.
Ik raad jullie aan om zeker allemaal ook even jullie ecologische voetafdruk te berekenen.
Nadien krijg je tips hoe je het beter kan doen.
Zoals spaarlampen gebruiken, een extra trui aandoen i.p.v. verwarming te gebruiken, toestellen uitschakelen en niet op stand-by zetten, de fiets of het openbaar vervoer gebruiken als dit mogelijk is, je huis goed isoleren...
Zoals spaarlampen gebruiken, een extra trui aandoen i.p.v. verwarming te gebruiken, toestellen uitschakelen en niet op stand-by zetten, de fiets of het openbaar vervoer gebruiken als dit mogelijk is, je huis goed isoleren...
Dit zijn slechts enkele tips, maar er bestaan nog 1001 andere mogelijkheden.
Laat ons de handen in elkaar slaan...
Mens en natuur
Prof. Tim Jackson haalt in zijn uiteenzetting over 'welvaart zonder groei' heel wat knelpunten aan van onze maatschappij.
Tim Jackson start zijn uiteenzetting met het Engelse woord: hopen. Hij zegt dat hij alleen maar kan hopen dat mensen tot inzicht zullen komen dat we moeten veranderen. Op deze manier kunnen we niet verder.
Hij haalt aan hoe we de wereld de dag van vandaag zien.
Er is een enorme economische groei aan de gang. Alles draait tegenwoordig alleen nog maar om geld. Alles moet opbrengen. Maar hoe komt het dan dat alles vastloopt? Waarom zitten we in een economische crisis?
Dit is de schuld van de mensen. We willen steeds meer en meer en dit vooral om onze status goed te stellen.
We halen onuitputtelijk grondstoffen uit grond. We staan er wel bij stil dat deze aan het opraken zijn, maar toch blijven we gewoon verder doen. Maar waarom? Waarom zien mensen niet in dat dit zeer grote gevolgen heeft voor onze natuur. Mensen zullen enkel maar tot besef komen als het te laat zal zijn.
Vroeger waren onze verlangens veel minder groot. Nu wil willen we enkel meer en meer. We gaan investeren. We geven hopen geld uit om materiaal te kunnen aanschaffen. En heel vaak doen we dit met geld die we niet eens ter beschikking hebben. We gaan lenen en dit kunnen we plots niet meer terug betalen. Waarom? Omdat heel wat materiaal die we aanschaffen gewoon niet nodig hebben.
We zouden terug moeten gaan leven zoals in het verleden. Veel minder materialistisch zijn en worden. Leren denken aan onze natuur en wat we de natuur aandoen.
Wij hebben hier wel geld om de wereld zo te vervuilen maar de mensen langs de andere kant van de wereld gaan er veel meer de gevolgen van dragen dan wij. Echt eerlijk is dit niet! We denken veel te veel aan onszelf. Ikke ikke ikke en de rest kan stikken. Dit spreekwoord past hier echt wel op zijn plaats.
Met andere woorden, we hebben geen aandacht meer voor de natuur maar wel voor onze economie.
Ik vind dat Tim Jackson helemaal gelijk heeft. Wij verbrotten onze natuur hier, maar mensen langs de andere kant van de wereld dragen er meestal de gevolgen van. We zijn veel te materialistisch ingesteld en zo kan dit niet verder. Op een gegeven moment zullen al onze grondstoffen op zijn.. Daar zullen we dan staan. Denk maar aan de vele auto's die niet meer zullen kunnen rijden omdat we geen benzine meer hebben. En dit is nog maar 1 voorbeeld van de zovele.
We zijn te egoïstisch ingesteld op economisch gebied omdat we onze status hoog willen houden. Maar in feite zijn we zeer klein. We bereiken wel wat we willen, maar zijn we daar echt gelukkig mee?
Liesa
Prof. Tim Jackson haalt in zijn uiteenzetting over 'welvaart zonder groei' heel wat knelpunten aan van onze maatschappij.
Tim Jackson start zijn uiteenzetting met het Engelse woord: hopen. Hij zegt dat hij alleen maar kan hopen dat mensen tot inzicht zullen komen dat we moeten veranderen. Op deze manier kunnen we niet verder.
Hij haalt aan hoe we de wereld de dag van vandaag zien.
Er is een enorme economische groei aan de gang. Alles draait tegenwoordig alleen nog maar om geld. Alles moet opbrengen. Maar hoe komt het dan dat alles vastloopt? Waarom zitten we in een economische crisis?
Dit is de schuld van de mensen. We willen steeds meer en meer en dit vooral om onze status goed te stellen.
We halen onuitputtelijk grondstoffen uit grond. We staan er wel bij stil dat deze aan het opraken zijn, maar toch blijven we gewoon verder doen. Maar waarom? Waarom zien mensen niet in dat dit zeer grote gevolgen heeft voor onze natuur. Mensen zullen enkel maar tot besef komen als het te laat zal zijn.
Vroeger waren onze verlangens veel minder groot. Nu wil willen we enkel meer en meer. We gaan investeren. We geven hopen geld uit om materiaal te kunnen aanschaffen. En heel vaak doen we dit met geld die we niet eens ter beschikking hebben. We gaan lenen en dit kunnen we plots niet meer terug betalen. Waarom? Omdat heel wat materiaal die we aanschaffen gewoon niet nodig hebben.
We zouden terug moeten gaan leven zoals in het verleden. Veel minder materialistisch zijn en worden. Leren denken aan onze natuur en wat we de natuur aandoen.
Wij hebben hier wel geld om de wereld zo te vervuilen maar de mensen langs de andere kant van de wereld gaan er veel meer de gevolgen van dragen dan wij. Echt eerlijk is dit niet! We denken veel te veel aan onszelf. Ikke ikke ikke en de rest kan stikken. Dit spreekwoord past hier echt wel op zijn plaats.
Met andere woorden, we hebben geen aandacht meer voor de natuur maar wel voor onze economie.
Ik vind dat Tim Jackson helemaal gelijk heeft. Wij verbrotten onze natuur hier, maar mensen langs de andere kant van de wereld dragen er meestal de gevolgen van. We zijn veel te materialistisch ingesteld en zo kan dit niet verder. Op een gegeven moment zullen al onze grondstoffen op zijn.. Daar zullen we dan staan. Denk maar aan de vele auto's die niet meer zullen kunnen rijden omdat we geen benzine meer hebben. En dit is nog maar 1 voorbeeld van de zovele.
We zijn te egoïstisch ingesteld op economisch gebied omdat we onze status hoog willen houden. Maar in feite zijn we zeer klein. We bereiken wel wat we willen, maar zijn we daar echt gelukkig mee?
Liesa
Mens en lijden extra materiaal
Als ik echt wil genieten van het leven en er de zin van wil inzien, dan lukt mij dat het best met mensen om me heen. Mensen die ik graag zie, maar mij ook graag zien. Zoals je vriend, familie, vrienden...
Met hen kan je alles delen. Je hebt er goede en slechte momenten mee. Als je een sterke band hebt kom je samen overal doorheen.
Maar hoe sterk de band ook mag zijn, soms verlies je mensen die je doodgraag ziet. Dit is nu eenmaal het leven zeggen de meeste mensen, maar dit doet pijn.
1 iets heb ik geleerd en dat is als je afscheid moet nemen, deze mensen je niet verlaten. Fysiek zijn ze er dan wel niet meer, maar ze zitten wel altijd in je hart. De mooie momenten moet je herinneren.
Op sommige momenten kan de pijn niet te houden en missen we deze mensen echt heel hard. Dit kan zijn door situaties, momenten waar we terug sterker aan deze mensen moeten denken.
Misschien zien we deze mensen ooit wel terug...
Udo - Ik mis je zo
Door je vast te houden aan mooie herinneringen, steun van anderen kunnen we terug verder met ons leven. We mogen het dan wel even moeilijk hebben en dit zal op speciale gelegenheden nog wel zo zijn. Door steun van familie, vrienden, partner raken we samen overal doorheen. En dit doet zin geven aan het leven om verder te gaan.
Liesa
Als ik echt wil genieten van het leven en er de zin van wil inzien, dan lukt mij dat het best met mensen om me heen. Mensen die ik graag zie, maar mij ook graag zien. Zoals je vriend, familie, vrienden...
Met hen kan je alles delen. Je hebt er goede en slechte momenten mee. Als je een sterke band hebt kom je samen overal doorheen.
Maar hoe sterk de band ook mag zijn, soms verlies je mensen die je doodgraag ziet. Dit is nu eenmaal het leven zeggen de meeste mensen, maar dit doet pijn.
1 iets heb ik geleerd en dat is als je afscheid moet nemen, deze mensen je niet verlaten. Fysiek zijn ze er dan wel niet meer, maar ze zitten wel altijd in je hart. De mooie momenten moet je herinneren.
Op sommige momenten kan de pijn niet te houden en missen we deze mensen echt heel hard. Dit kan zijn door situaties, momenten waar we terug sterker aan deze mensen moeten denken.
Misschien zien we deze mensen ooit wel terug...
Udo - Ik mis je zo
Door je vast te houden aan mooie herinneringen, steun van anderen kunnen we terug verder met ons leven. We mogen het dan wel even moeilijk hebben en dit zal op speciale gelegenheden nog wel zo zijn. Door steun van familie, vrienden, partner raken we samen overal doorheen. En dit doet zin geven aan het leven om verder te gaan.
Liesa
Mens en lijden extra materiaal
We moesten op zoek naar extra materiaal om onze visie op vlak van zingeving en lijden duidelijk te maken.
Als eerste wil ik met jullie een liedje delen die jullie zeker zullen kennen.
Ann Christy is een zangeres die gestorven is aan kanker. Ze heeft een lied gemaakt 'De Roos' waarin ze uitdrukt wat ze voelt. Ann Christy is bang om te sterven omdat ze niet weet wat er zal komen.
Zelf ben ik ook bang om te sterven, vooral omdat we niet weten wat er met ons zal gebeuren. Zelf weet ik niet of er leven na de dood is. En dit zullen we ook nooit zeker weten. Ann Christy verwoord in haar lied zeer mooi haar gevoel.
Luister zeker even naar dit lied.
http://www.youtube.com/watch?v=I2zVL2g2gY0
Liesa
We moesten op zoek naar extra materiaal om onze visie op vlak van zingeving en lijden duidelijk te maken.
Als eerste wil ik met jullie een liedje delen die jullie zeker zullen kennen.
Ann Christy is een zangeres die gestorven is aan kanker. Ze heeft een lied gemaakt 'De Roos' waarin ze uitdrukt wat ze voelt. Ann Christy is bang om te sterven omdat ze niet weet wat er zal komen.
Zelf ben ik ook bang om te sterven, vooral omdat we niet weten wat er met ons zal gebeuren. Zelf weet ik niet of er leven na de dood is. En dit zullen we ook nooit zeker weten. Ann Christy verwoord in haar lied zeer mooi haar gevoel.
Luister zeker even naar dit lied.
http://www.youtube.com/watch?v=I2zVL2g2gY0
Liesa
Hallo
Voor het thema mens en lijden mochten we kiezen uit enkele films. Hieruit moesten we 1 film kiezen die we wilden bekijken. Ik koos voor de film 'Oscar et la dame Rose'.
Voor het thema mens en lijden mochten we kiezen uit enkele films. Hieruit moesten we 1 film kiezen die we wilden bekijken. Ik koos voor de film 'Oscar et la dame Rose'.
Oscar is jongen die leukemie heeft en niet lang meer te leven heeft. Tijdens de film zien we hoe zijn laatste dagen eruit zien.
Het is een pracht van een film die ik iedereen zou aanraden. Gedurende de volledige film heeft het verhaal je volledig mee. Zelf heb ik dan ook enkele traantjes moeten laten.
Het is een pracht van een film die ik iedereen zou aanraden. Gedurende de volledige film heeft het verhaal je volledig mee. Zelf heb ik dan ook enkele traantjes moeten laten.
Er zijn een aspecten die mij zeker bijgebleven zijn: de vechtlust, doorzettingsvermogen en optimisme van Oscar. Oscar weet dat hij niet lang meer te leven heeft maar zet door. Terwijl andere mensen triest zijn, pept Oscar deze mensen op. De ouders van Oscar hebben het heel moeilijk dat hij hen bijna zal verlaten. Daarom komen ze niet vaak op bezoek. Oscar denkt echter dat hij iets fout heeft gedaan en zijn ouders boos zijn op hem.
Oscar heeft veel geluk dat hij Mamie Rose leert kennen. Zij is een steun en toeverlaat voor Oscar. Door Mamie Rose begint Oscar in God te geloven. We zien dan ook dat God een belangrijke rol speelt in deze film.
Het is mij vooral opgevallen hoe sterk Oscar is in zijn situatie. Vele mensen zouden de moed laten vallen en gewoon genieten van de momenten die ze nog hebben. Oscar echter pept andere mensen op, geniet van het leven en maakt nog heel wat mee. Door het schrijven van brieven aan God gaat er net een nieuwe wereld voor hem open. Naast Mamie Rose is God de 2e persoon waar hij alles tegen kan zeggen.
Groetjes Liesa
Abonneren op:
Posts (Atom)